1. Ευπαθείς, Ευάλωτες και Ειδικές ομάδες

Στο ελληνικό θεσμικό πλαίσιο οι ευάλωτες ομάδες ορίζονται στον νόμο Ν. 4430/2016 (μέτρα για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία) που εισάγει μια τεχνητή διάκριση μεταξύ ευάλωτων και ειδικών ομάδων, προβλέποντας στη συνέχεια και διαφορετική αντιμετώπιση, αναγνωρίζοντας τη μεγαλύτερη δυσκολία εργασιακής και κοινωνικής ένταξης που μπορεί να έχουν οι “ευάλωτες” ως προς τις “ειδικές”. Ως «ευάλωτες» ορίζονται οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού που η ένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή εμποδίζεται από σωματικά και ψυχικά αίτια ή λόγω παραβατικής συμπεριφοράς. Σε αυτές ανήκουν: α) τα άτομα με αναπηρία οποιασδήποτε μορφής (σωματική, ψυχική, νοητική, αισθητηριακή), β) τα άτομα με προβλήματα εξάρτησης από ουσίες ή τα απεξαρτημένα άτομα, και γ) τα ανήλικα άτομα με παραβατική συμπεριφορά, οι φυλακισμένοι/ες και αποφυλακισμένοι/ες.
Ως «ειδικές» ορίζονται οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού οι οποίες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση ως προς την ομαλή ένταξή τους στην αγορά εργασίας, από οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά αίτια. Σε αυτές ανήκουν: α) τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, β) τα θύματα παράνομης διακίνησης και εμπορίας αν ανθρώπων, γ) οι άστεγοι/ες, δ) τα άτομα που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας, ε) οι οικονομικοί μετανάστες/ριες, στ) οι πρόσφυγες και οι αιτούντες/ούσες άσυλο, για όσο εκκρεμεί η εξέταση του αιτήματος χορήγησης ασύλου, ζ) οι αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών, η) τα άτομα με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, θ) οι μακροχρόνια άνεργοι/ες έως είκοσι πέντε ετών και άνω των πενήντα ετών.